Panel 1. współczesne praktyki medialne w kontekście wyzwań dla edukacji medialnej
Problematyka:
1. Media jako zasoby i przestrzenie dla aktywności kulturowej – praktyki, konteksty (normy kulturowe, prawne) korzystania z treści online w (pop)kulturowej czy działalności ludzi. Czy i jak nowe narzędzia przekładają się na uczestnictwo w kulturze? Jak rozumieć i wartościować samo „uczestnictwo”? – czy powinniśmy dekonstruować je jako część rynkowego dyskursu dostawców sieciowych narzędzi i usług? Jakie są normatywne cechy internetu jako „przestrzeni” aktywności w kulturze?
2. Polityczna ekonomia współczesnych praktyk medialnych: jakie są mechanizmy, skutki, konteksty naturalizacji nowych mediów jako narzędzi praktyk medialnych? – czyli: jakie są skutki tego, że kulturowy popularny obraz mediów z reguły koncentruje się na (fałszywie) neutralnej technologii i pomijany jest ich status rynkowo-polityczny? I co z tego wynika dla edukacji medialnej: jaki jest status narzędzi uczestnictwa w życiu społecznym czy kulturowym, będących de facto usługami oferowanymi przez korporacje? Co dla zadań edukacji medialnej znaczy fakt, że to prywatne rynkowe podmioty wyznaczają granice dyskursu publicznego, aktywności kulturowej i redefiniują granicę miedzy prywatnym i publicznym? Wreszcie: analiza roli algorytmów (i szerzej: oprogramowania) w sposobach i kontekstach współczesnych praktyk medialnych – co dla tych ostatnich znaczy, że są zapośredniczone (również) przez często niejawne instrukcje produkowane przez rynkowe podmioty? Czyli: na ile software to dziś zasób kulturowy (edukacyjny, społeczny, obywatelski), a na ile neoliberalny?
3. W jaki sposób zmiany we współczesnej epistemologii mediów powinny przekładać się na cele i zadania edukacji medialnej: media tradycyjne (kiedyś nazywane masowymi) tracą hegemoniczną pozycję w procesach konstruowania medialnych światoobrazów – dziś zbiorowo dzielone obrazy rzeczywistości są współkonstruowane właśnie poprzez medialne praktyki performowane w ramach nowych mediów (co wcale nie znaczy, że są one konstruowane jako suma czy wypadkowa działań podejmowanych przez „zwykłych użytkowników”). Czy kultura (w tym popkultura) online charakteryzuje się nową aksjologią? – jeśli tak, to – i to już pytanie o cele edukacji medialnej – jak oceniać ją z normatywnego punktu widzenia?
Uczestnicy
Moderatorzy: dr Jakub Nowak (UMCS), dr Tomasz Bielak (ATH w Bielsku-Białej)
Dyskutanci:
dr Magdalena Kamińska (UAM)
dr Anna Maj (UŚ w Katowicach)
Piotr Waglowski (prawnik, publicysta)
Jacek Lipski
Jakub Nowak – doktor, medioznawca i politolog, adiunkt w Zakładzie Dziennikarstwa na Wydziale Politologii UMCS. Zajmuje się teoriami komunikowania i mediów, w szczególności: kulturami popularnymi online, nowymi wzorcami aktywności obywatelskiej online, kulturową historią nowych mediów, zmianami na rynkach medialnych wywołanymi procesami konwergencji mediów, media alternatywnymi. Prowadzi zajęcia dotyczące mediów dla młodzieży i seniorów, w tym w latach 2011-2014 seminarium z wiedzy o mediach dla słuchaczy Lubelskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Autor monografii „Aktywność obywateli online. Teorie i praktyka” i kilkudziesięciu artykułów dotyczących kulturowych i politycznych aspektów nowych mediów.
Tomasz Bielak – doctor, absolwent filologii polskiej na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, adiunkt w Katedrze Teorii i Praktyk Komunikacji Akademi Humanistyczno-Technicznej w Bielsku-Białej. Specjalizuje się w zagadnieniach związanych z szeroko rozumianym medioznawstwem i kulturoznawstwem, Autor ponad 30 artykułów, monografii poświęconej prozatorskiej twórczości Macieja Słomczyńskiego (2008) oraz zbioru esejów Opcje odbioru (2012); redaktor kilku książek, w tym Zmierzchu Telewizji. Przemiany medium – antologii tłumaczeń niepublikowanych wcześniej tekstów poświęconych telewizji, przygotowanej razem z Mirosławem Filiciakiem (SWPS) i Grzegorzem Ptaszkiem (AGH). Aktualnie pracuje nad rozprawą habilitacyjną poświęconą zagadnieniom związanym z antropologią obrazu i socjologią wizualności oraz antologią tekstów wybitnych polskich badaczy mediów.
Magdalena Kamińska – doktor nauk o poznaniu i komunikacji, adiunkt w Zakładzie Badań nad Kulturą Filmową i Audiowizualną w Instytucie Kulturoznawstwa UAM. Zainteresowania naukowe: cyberkultura, archeologia i genologia mediów audiowizualnych. Autorka i współautorka ponad 40 artykułów naukowych oraz 4 monografii: Rzeczywistość wirtualna jako „ponowne zaczarowanie świata”. Pytanie o status poznawczy koncepcji, Niecne memy. Dwanaście wykładów o kulturze internetu, Prosumpcjonizm pop-przemysłów. Analiza polskich przedsiębiorstw z branży rozrywkowej oraz Cultural Theory and History: Innovation. Aktualnie przygotowuje drugi tom Niecnych memów oraz monografię Upiór w kamerze. Zarys kulturowej historii filmu grozy. E-mail: ragnell@amu.edu.pl
Piotr Waglowski – prawnik, publicysta, autor serwisu VaGla.pl Prawo i Internet. Członek Rady ds. Cyfryzacji przy Ministrze Administracji i Cyfryzacji, felietonista miesięcznika „IT w Administracji”, miesięcznika „Gazeta Bankowa” i tygodnika „Wprost”. Uczestniczy w pracach Obywatelskiego Forum Legislacji działającego przy Fundacji im. Stefana Batorego. Członek Założyciel Internet Society Poland, był również członkiem Rady Informatyzacji przy MSWiA, członkiem Zespołu ds. otwartych danych i zasobów przy Komitecie Rady Ministrów do spraw Cyfryzacji oraz Doradcą społecznym Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej ds. funkcjonowania rynku mediów. W latach 2009-2014 był Zastępcą Przewodniczącego Rady Fundacji Nowoczesna Polska, a także Członkiem Rady Programowej Fundacji Panoptykon. Konsultant, trener, wykładowca, autor publikacji dotyczących prawnych aspektów społeczeństwa informacyjnego, w tym książki „Prawo w sieci. Zarys regulacji Internetu”, współautor książki „Tworzenie i konsultowanie rządowych projektów ustaw”.
Jacek Lipski – konsultant oraz szkoleniowiec marketingowy. Specjalizuje się w budowaniu strategii oraz prowadzeniu działań marketingowych dla mikro i małych firm oraz startupów. Mentor w Akademickich Inkubatorach Przedsiębiorczości w Lublinie oraz współtwórca i koordynator programów Youth MediaLab Lublin dla gimnazjalistów oraz licealistów.
Anna Maj – doktor, adiunkt w Zakładzie Komunikacji Kulturowej i wicedyrektor Instytutu Nauk o Kulturze i Studiów Interdyscyplinarnych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, project leader projektu Cyber Arts w Inter-Disciplinary Network (Oxford), autorka monografii „Media w podróży” oraz kilkudziesięciu artykułów naukowych, redaktorka kilku książek polsko- i anglojęzycznych poświęconych społecznym i komunikacyjnym aspektom nowych mediów, sieci społecznych, pamięci cyfrowej i cybersztuki. Organizator licznych konferencji i animator wydarzeń kulturalnych z zakresu cyberkultury; współpracuje m.in. z katowickim Medialabem.
Panel 2. (Re)edukacja medialna jako forma profilaktyki
(panel organizowany przez Fundację Dajemy Dzieciom Siłę)
Uczestnicy
Moderacja: Szymon Wójcik (Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę)
Dyskutanci:
Dr hab. Jacek Pyżalski (UAM)
Dr Piotr Plichta (Uniwersytet Wrocławski)
Łukasz Wojtasik (Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę)
Anna Rywczyńska (NASK)
Aleksandra Kuś (Fundacja Orange)
Szymon Wójcik – absolwent socjologii na Uniwersytecie Warszawskim. Prelegent na krajowych i międzynarodowych konferencjach, konsultant projektów z zakresu bezpieczeństwa w internecie. Od 2013 r. koordynator Polskiego Centrum Programu Safer Internet w Fundacji Dzieci Niczyje. Zaangażowany w szereg projektów badawczych dotyczących bezpieczeństwa dzieci i młodzieży w internecie. Był polskim koordynatorem badań EU NET ADB dotyczących problemu nadużywania internetu wśród młodzieży. Jest autorem i współautorem szeregu publikacji dotyczących zagrożeń internetowych wśród dzieci i młodzieży.
Jacek Pyżalski – profesor Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, doktor habilitowany nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki. Uczestnik i koordynator ok. 60 krajowych i międzynarodowych projektów badawczych. Autor licznych publikacji. Trener w obszarze komunikowania i trudnych zachowań oraz ekspert edukacji medialnej. Jego zainteresowania badawcze związane są z zagadnieniami: agresji elektronicznej, nowych mediów, komunikacji w szkole, promocji zdrowia oraz tradycyjnej przemocy rówieśniczej i cyberprzemocy wśród młodzieży. W latach 2008-2012 był członkiem konsorcjum międzynarodowego badaczy cyberprzemocy (COST IS801). Członek europejskiej sieci naukowej IS 1210 „Apperance matters”. Autor pierwszej monografii na rynku polskim dotyczącej agresji elektronicznej „Agresja elektroniczna wśród dzieci i młodzieży” (GWP, Sopot 2011) oraz książki „Agresja elektroniczna i cyberbullying jako nowe ryzykowne zachowania młodzieży” (Impuls, 2012). Więcej na: www.jacekpyzalski.pl.
Piotr Plichta - doktor nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki, pedagog specjalny. Adiunkt w Instytucie Pedagogiki Uniwersytetu Wrocławskiego i pracownik naukowy Instytutu Medycyny Pracy w Łodzi. Autor i współautor kilkudziesięciu publikacji naukowych, w tym monografii „Wypalenie zawodowe i poczucie sensu życia pedagogów specjalnych”. Uczestnik krajowych i międzynarodowych sieci naukowych, programów badawczych i edukacyjnych. Członek Zarządu Łódzkiego Towarzystwa Pedagogicznego.
Łukasz Wojtasik – absolwent profilaktyki społecznej i resocjalizacji na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1997r. w Fundacji Dzieci Niczyje, zaangażowany w liczne projekty związane z problematyką krzywdzenia dzieci. Autor szeregu publikacji z zakresu kampanii społecznych i problematyki krzywdzenia dzieci, m.in. wydawnictwa Rady Europy „Protecting children against corporal punishment – Awareness-raising campaigns”. Od 2002 r. prowadzi szkolenia z zakresu problematyki krzywdzenia dzieci w internecie. Autor pierwszej ogólnopolskiej kampanii poświęconej tematyce bezpieczeństwa dzieci w internecie „Dziecko w Sieci” (Nigdy nie wiadomo, kto jest po drugiej stronie, 2004; Stop Cyberprzemocy, 2008; Każdy ruch w internecie zostawia ślad, 2010) oraz inicjator innych projektów poświęconych bezpieczeństwu dzieci w internecie, m.in. Sieciaki.pl (2005), 3…2…1… Internet! (2009), W Sieci (2011), Fejsmen. Dbaj o fejs (2012), Necio.pl (2012) . Autor badań, m.in. Dziecko w Sieci (2004, 2006), Przemoc rówieśnicza a media elektroniczne (2007), scenariuszy zajęć edukacyjnych związanych z problematyką zagrożeń dzieci online. Jeden z inicjatorów europejskiego programu Safer Internet w Polsce (narodowy koordynator Polskiego Centrum Programu Safer Internet w latach 2005-2006). Od 2006 r. koordynator programu „Dziecko w Sieci”, w ramach którego FDN realizuje kompleksowe działania na rzecz bezpieczeństwa młodych internautów.
Anna Rywczyńska – współtwórczyni Polskiego Centrum Programu Safer Internet oraz kierownik Zespołu Szkoleń i Projektów Społecznych w NASK. Absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego (Wdział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych ze specjalizacją Ekonomika Mediów oraz archeologii w Instytucie Archeologii UW). Ekspert w dziedzinie bezpiecznego korzystania przez dzieci i młodzież z internetu i nowych mediów. Jest prelegentką szeregu konferencji, autorką artykułów oraz kampanii społecznych dotyczących problematyki bezpieczeństwa w internecie dla najmłodszych. W ostatnich latach zaangażowana m.in. w prace grup eksperckich agencji ENISA (European Network and Information Security Agency). Od 2003 r. współorganizuje konferencję SECURE, poświęconą bezpieczeństwu sieci, a od 2007 r. jest wiceprzewodniczącą międzynarodowej konferencji „Bezpieczeństwo Dzieci i Młodzieży w Internecie”.
Aleksandra Kuś – absolwentka Instytutu Stosowanych Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego, socjolog. Od wielu lat koordynuje ogólnopolskie projekty społeczne i edukacyjne skierowane do dzieci i młodzieży. W Fundacji Orange pracuje od momentu jej utworzenia w 2005 roku. Obecnie odpowiada za koordynację działań w ramach programu Bezpiecznie Tu i Tam, którego celem jest przygotowanie świadomych użytkowników nowych mediów, a w szczególności podnoszenia ich umiejętności rozpoznawania zagrożeń w sieci i odpowiedniego na nie reagowania. Interesuje się społeczną odpowiedzialnością biznesu i zastosowaniem nowych technologii w edukacji oraz wykorzystaniem ich w celach społecznych.
Panel 3. edukacja medialna dla społeczeństwa obywatelskiego
(panel organizowany przez Centrum Edukacji Obywatelskiej)
Uczestnicy
Moderatorka: Justyna Suchecka („Gazeta Wyborcza”)
Dyskutanci:
Alicja Pacewicz (Centrum Edukacji Obywatelskiej)
Dr Joanna Rzońca
Dr Alek Tarkowski (Centrum Cyfrowe: Projekt Polska)
Ewa Murawska-Najmiec (Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji)
Justyna Suchecka – dziennikarka „Gazety Wyborczej”, gdzie pisze przede wszystkim o edukacji oraz sukcesach i problemach młodych ludzi. Jest fanką mediów społecznościowych i ceni kontakt z czytelnikami na Facebooku
(Facebook.com/justynasucheckagw).
Alicja Pacewicz – współzałożycielka Fundacji Centrum Edukacji Obywatelskiej, wiceprezeska zarządu CEO. Dyrektor ds. programów i wydawnictw w CEO. Pomysłodawczyni i liderka programu Szkoła z klasą, nominowanego w 2012 roku do nagrody UNESCO. Opracowuje programy edukacyjne, podręczniki dla uczniów, scenariusze zajęć i poradniki dla nauczycieli, programy (m.in. „Kształcenie obywatelskie w szkole samorządowej”, „Szkoła z klasą 2.0”, „Ślady przeszłości”, „Młodzi Przedsiębiorczy”, „Młodzi Aktywiści Prezydencji”) oraz materiały szkoleniowe. Redaguje publikacje wydawane przez CEO. Jest konsultantem MEN oraz CKE. Prowadzi szkolenia dla nauczycieli i trenerów. W 2011 odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitny wkład w budowanie społeczeństwa obywatelskiego w Polsce po 1989 r. Wierzy w demokrację obywateli, mądrą edukację i siłę zdrowego rozsądku.
Joanna Rzońca – kulturoznawczyni, filmoznawczyni, doktor nauk humanistycznych, współpracuje z Polskim Towarzystwem Badań nad Filmem i Mediami. Prowadzi zajęcia z edukacji medialnej (według programu autorskiego) oraz wiedzy o kulturze w IV Liceum Ogólnokształcącym im. T. Kościuszki w Krakowie. Współpracuje z Centrum Edukacji Obywatelskiej jako mentorka na kursach e-coachingowych i liderka edukacji medialnej. Prowadzi bloga http://zadialogujsie.blogspot.com/
Alek Tarkowski – dyrektor Centrum Cyfrowego. Kieruje projektami dotyczącymi reformy prawa i polityk publicznych (policy). Doktor socjologii. Współzałożyciel i koordynator projektu Creative Commons Polska, pełni też rolę European Policy Fellow dla amerykańskiej organizacji Creative Commons, prowadzący projekt „OER Policies for Europe”. Współzałożyciel, a obecnie wice-przewodniczący Koalicji Otwartej Edukacji. Członek komitetu kierującego Open Policy Network oraz rady europejskiego stowarzyszenia Communia. Członek Rady do spraw Cyfryzacji, ciała doradczego Ministra Administracji i Cyfryzacji – w jej ramach przewodzi grupie roboczej ds. e-kompetencji.
Ewa Murawska-Najmiec - filolog romański, absolwentka Executive Master Zarządzanie Gospodarką Europejską (SGH – HEC). Ekspert w Departamencie Strategii Biura Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. Członek Polskiej Rady Języka Migowego, Rady ds. Polityki Senioralnej oraz Zespołu ds. Opracowania Rozwiązań wz. Poprawy Sytuacji Osób Niepełnosprawnych i Członków ich Rodzin. Współpracownik Polskiego Komitetu „Informacja dla wszystkich” UNESCO, członek Zespołu ds. Cyfryzacji KRRiT, w latach 2013 – 2015 redaktor „Drogowskazu Medialnego” (serwis internetowy KRRiT). Współautorka raportu otwarcia „Cyfrowa przyszłość. Edukacja medialna i informacyjna”, „Katalogu Kompetencji Medialnych, Informacyjnych i Cyfrowych”, „Manifestu na rzecz Rozwoju Kompetencji Cyfrowych w Polsce” oraz publikacji „O potrzebie edukacji medialnej w Polsce” (PK ds. UNESCO i KRRiT, Warszawa 2015).
Panel 4. Dobre praktyki w obszarze edukacji medialnej
1. Brama Grodzka. Teatr NN
2. KinoSzkoła. Fundacja Rozwoju Kompetencji Medialnych i Społecznych
3. Fundacja Citizen Project
4. Fundacja Orange
